Als kind hield ik al veel van muziek. Vanaf mijn 18e ben ik gaan reizen. Ik reisde naar vele oorden en merkte dat ik snel uitgepraat was, als ik dagenlang in een trein met onbekenden zat. Ik besloot liedjes te verzamelen. In de Indiase treinen leerde ik Indiase liedjes van mijn medereizigers. De coupé waar ik zat te zingen, werd druk bezocht. Ik zong de liedjes verre van perfect, mijn uitspraak was waarschijnlijk belabberd, maar ik had contact met mijn medereizigers. We lachten en hadden plezier. De urenlange treinreis vloog voorbij. Zo leerde ik de verbindende kracht van muziek kennen. Ik heb een opleiding tot muziekdocent gevolgd aan het Conservatorium van Amsterdam. Muziek heelt, muziek verbindt en muziek geeft troost en plezier.
Daarnaast ben ik ook van jongs af aan geïnteresseerd in psychologie en spiritualiteit. Mijn studie Psychologie heb ik niet afgemaakt. Ik vond daar niet de wijsheid die ik zocht. Ik ben zelf verder op zoek gegaan naar wijsheid. Ik heb me vanaf mijn 20e verdiept in Boeddhisme, heb veel emotioneel lichaamswerk gedaan. Ik heb me 7 jaar lang intensief verdiept in zelfrealisatie bij Angelo Vasalos. Ik heb geleerd over familiesystemen bij Els Thissen, en bij haar ook een tweejarige opleiding gevolgd.
Bij de opleiding Soul Voice die ik volgde bij Karina Schelde en de opleiding stembevrijding bij Jan Kortie, kwamen mijn passie voor muziek en mijn passie voor zelfontwikkeling bij elkaar.
Ik ben al mijn leraren dankbaar voor alle wijsheid die ze met mij deelden en die daardoor beschikbaar kwam voor mij. Toen in januari 2021 mijn jongste zoon overleed, was ik diep geraakt. Zijn onverwachte dood sloeg in als een bom… maar ik was niet verloren. Ik ben heel dankbaar dat ik mijn lijden kon omarmen, dat ik vele jaren heb geoefend in mindfulness, stembevrijding en zelfontwikkeling waardoor ik aanwezig kon zijn bij al mijn pijn, mijn verdriet, mijn woede, mijn leegte, mijn wanhoop. Ik durfde het te voelen en te uiten, ik kon er mee zingen, schreeuwen, huilen… en er uiteindelijk steeds weer in verzachten. Ik heb geleerd mensen toe te laten en kon daardoor veel steun ontvangen. Lijden is niet leuk. Dat mijn zoon overleden is, doet intens pijn, maar ik kan deze pijn dragen. En ik voel me een gelukkig mens. Daarvoor ben ik al mijn leraren intens dankbaar. En ik deel alles wat ik heb geleerd, met liefde, met eenieder die er open voor staat.
© 2024 – Titia Bloemhof | Website door Pep Grafisch Design
“In verwondering heb ik mijn eigen zingende stem mogen ontmoeten.”
Sandra Deelnemer workshop stembevrijding